18 Şubat 2009 Çarşamba zaman: 14:17 |  
Çeşitli tiplerde örümcekler kendilerine yerin altında inler de kazarlar. Meselâ, kurt örümceklerden «lycosa» ların ini silindir biçimli, dikey ve hemen hemen şişe boynu ölçüsündedir. İç duvarları sıvanmış değildir, sadece üst kısmımda biraz ipekle kaplıdır. «Lycosa» bazen bunun ağzının etrafına bir korkuluk duvarı ve bunun üzerine hafif bir kapak ilâve eder. Küçük taşlar, yün artıkları, rafya parçaları gibi malzemenin bol olduğu yerlerde «lycosa» mn korkuluk duvarı gerçek bir kule görünüşünü alır. Örümcek ise bunun tepesinde av bekler.
Güney Amerika migallerinin inleri daha da üstün yapılıdır. Bu inler çok kere silindir biçimli bir yapıdır.toprak ve tükrükle sınvanmış iç duvarları ise ince bir beyaz dokumayla kaplıdır. Bu inin ağa da bir kapakla örtülüdür. Bu kapak, toprak zerreleriyle karışmış bir ipekli dokumasıdır. Dış yüzünde çevredeki toprağın rengini ve yapısını taklit ettiğinden, ilk bakışla seçilmesi zordur.
Akdeniz bölgesinin «Nemesia» örümceklerinin inlerinin de üzerinde durulmaya değer. Bir «Nemesia» nın ini «Y» harfi şeklinde çatallı bir oyuktur. Ynin dallarından biri çıkmaz görünüşündedir, öbürü ise dışarıya açılmakta olup bir de kapağı vardır. Çok kere ikinci bir kapak, örümceğin son sığınağı olan çıkmaz dalın ağzını tıkamaya yarar.
Tabiat bilginleri iki çeşit kapak keşfetmişlerdir. Birinci tip kapaklar incedirler ve oyuğun ağzının üzerinde kalırlar, ikinci tip kapaklar ise kalındır ve tıpkı şişe mantarı gibi oyuğun içine girerler. Birbirini takip eden toprak ve ipek tabakalarından meydana gelmiş ikinci tip kapakların daha sağlam olduklarını söylemeye hacet yok.
Gönderen Axi_Sheytan

0 yorum:

Visit the Site